W świecie równoległym do naszego Furie strzegą potępionych dusz skazanych na wieczne cierpienie z powodu przewinień popełnionych za życia. Ktoś jednak otwiera drzwi i niewyobrażalne zło przekracza barierę rozdzielającą światy. Furie wysyłają własnego syna Aleka, by sprowadził uciekinierów z powrotem do Tartaru.

Alek jest potężnym, lecz niedoświadczonym wojownikiem, sam nie zdoła sprostać zadaniu. Pomóc może mu Eva – piękna dziewczyna dorastająca w świecie pełnym miłości i tajemnic.

Alek i Eva muszą się odnaleźć i odkryć nawzajem swe moce, by wspólnie zapobiec katastrofie i uratować to, co dla nich ważne.

opis wydawcy

Mitologia

To jeden z tych aspektów, który tak naprawdę przyciągnął mnie do tej książki. Kocham mitologię i uwielbiam, kiedy w literaturze znajduję odwołania do niej. I muszę przyznać, że pomysł Kristin Cast był naprawdę dobry – Hades, Tartar, Furie... Jednak to wszystko spaliło się na panewce przez wady, jakie Bursztynowy dym posiada. A są to:

• absurdalność – Niektóre wydarzenia działy się za szybko i nie miały żadnego sensu, główna bohaterka podejmowała wręcz głupie decyzje, wszystko przedstawione zostało w najprostszy z możliwych sposobów.
• bohaterowie – Nie czuję się przywiązana do któregokolwiek z nich. Poznajemy ich w dziwnym momencie i nawet po zakończeniu książki złapałam się na tym, że kompletnie nic o nich nie wiem.
• podobieństwa do Domu Nocy – DN się zakończył, finito, zabierając się za tę powieść, liczyłam na coś nowego, oryginalnego, a tymczasem bohaterowie niesamowicie przypominali mi tych z DN, a akcja tej książki rozgrywała się nigdzie indziej jak w... Tulsie. Dlaczego nikt nie powiedział Kristin, że po dwunasto-tomowej serii (+4 dodatki) większość osób ma już dość tego miejsca!?
• objętość – Czyli chyba największa wada tej książki. 240 stron. Po skończeniu Bursztynowego dymu puknęłam się tylko w głowę. Już dawno nie miałam styczności z tak niedopracowaną powieścią. Autorka wymyśliła sobie ciekawy pomysł na świat, ale nie przekazała mi z niego czegokolwiek ciekawego. Zostałam wrzucona do tej rzeczywistości i nikt nie wytłumaczył mi, dlaczego tak naprawdę to wszystko się dzieje, dlaczego pozwolono na to, by zło dotarło do świata ludzi.
• wątek kryminalny i miłosny – Wątek kryminalny mógłby być dobry, gdybym mogła poznać więcej szczegółów dotyczących samego jego źródła. A oczywiście tak się nie stało. Natomiast wątek miłosny był strasznie mdły i schematyczny. Jak zwykle okazuje się, że chłopak jest połączony magiczną mocą z dziewczyną i zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. No błagam...

Czas to zmienna bestia. Nie ma ustalonego początku ani końca, nie biegnie też jednostajnie, jak sobie wyobrażają śmiertelni. Zamiast tego zagina się i rozszczepia pod powierzchnią niczym korzenie drzewa. Wystarczy spojrzenie w złym kierunku, źle zrobiony krok, niewłaściwie wybrany towarzysz, a czeka cię inna przyszłość.