Książka opowiada o życiu szesnastoletniej Emily Wheiler w XIX-wiecznym Chicago, która musi odnaleźć się w świecie po tragicznej śmierci matki. Ojciec Emily wymaga od niej, aby została nową panią domu oraz zastępowała jego żonę w DOSŁOWNIE wszystkim. Nastolatka nie wie co o tym wszystkim myśleć, ojciec trzyma ją na smyczy, a najlepsza przyjaciółka w ogóle jej nie rozumie. Iskierkę nadziei przyniósł jej przystojny młodzieniec imieniem Arthur. Chłopak zakochał się w niej i razem planowali małżeństwo. Kiedy już cała ucieczka Emily została zaplanowana, ojciec posunął się do najgorszego...

Szczerze przyznam, że to historia lepsza od co niektórych tomów Domu Nocy. Króciutka, a to bardzo dobrze, gdyż dłuższa historia byłaby według mnie nudna. Pisana jest pamiętnikiem prowadzonym przez Emily. Jako że ja przeczytałam już kilka części Domu Nocy, dla mnie okazała się bardzo przydatna, gdyż poznałam historię bohaterki oraz przyczynę jej sprzymierzenia z ciemnością. Na początku wydawała mi się dość ciężka, możliwe że to przez ten XIX-wieczny język, jednak później w ogóle mi to nie przeszkadzało. Do tego pozycję zdobią śliczne obrazki, jeden na poszczególny, pamiętnikowy wpis.

Jeśli jesteś fanem serii Dom Nocy, to z tą książką koniecznie musisz się zapoznać. Choć, jakby tak lepiej się zastanowić, to może nawet dla człowieka nie znającego DN mogłaby być ciekawa? Jednak końcówka byłaby trochę niezrozumiała. W każdym bądź razie, Klątwa Neferet jest warta uwagi :)